Besey
Henüz çocuktum
Küçük bir çocuk
Güzel bir çocuk
Gözlerim mahsun bakardı
O gözlerimi severdi
``Gözlerin,
Yanyana iki doğal
Pınar gibi berak, ,
Hep oynardım
Okul dönüşlerinde,
Sokak aralarında
Terlerdim hemencik
Su gibi olurdum
O ansızın,
Önüme çıkar
Terimi silerdi
Sarı, kırmızı, yeşil
Mendiliyle
``Sucuk gibi terlemişsin, , derdi bana
Utanarak gülümserdim
O zaman
Yanağımı makaslardı
Yine gülerdim
O da gülücükleriyle
Bana eşlik ederdi
Gözleri zeytin karası gibi,
Parlardı
İçtendi bakışları
Heyecanlandırırdı beni
Okullar başlamadan
Siyah önlüğümü
O dikmişti
Güzel boncuklar seçmişti
Beyazca!
``Sen siyah,
önlük siyah
Yakışmadı sana
Pınar gözlü çocuk, , derdi
O zaman anlayamazdım
Ne demek istediğini
Sonraları anladım
Gönlünde yatan renkleri,
Gök kuşağını sevdiğini,
Gök kuşağı ile var olmak istediğini
Ona alışmıştım zamanla
Okul dönüşlerinde;
Gözlerim onu arardı
Karşılaşmak,
Gülücüklerini,
İçten bakışlarını,
His etmek için
Evlerinin önünden geçerdim,
Yolumu uzatarak
Dikkatli yavaş,
Görürse utanırım duygusu
Ama karşıma çıksın isterdim
Bazan beni görürdü
Çağırırdı yanına,
Konuşurdu benimle
Büyük biri gibi
Heyecanlanır,
Bakardım ona
O ``Alaca karanlıkta, bir ışık var, , derdi
`` O ışık, çocukların bakışlarındadır, ,
``Anlıyor musun! , ,
Anlardım, anlamazdım
Güzel derdim
Kendi kendime düşünerek!
Kırmızı şekerler verirdi bana
Onları yerdim
Biraz da cebime koyardı
``Sonra yersin, , derdi
Utanarak alırdım
Yüzüm kızarır,
Birazcık terlerdim
Aradan yıllar geçti,
Onu dönem dönem gördüm,
Dönem dönem göremedim
Uzaklara gidiyormuş diye duydum
Her zaman gidiyormuş
Annemi zorlardım
Onlara gidelim
Bir gerekçe bul
Gidelim anne derdim
Bazan giderdik!
Onu göremezdim
Göremeyince,
Sıkılırdım
Ama,
Belki gelir diye
Annemle oturur,
Beklerdim
O gidişlerde,
Bazan aniden çıka gelirdi
Beni gördüğünde,
Gülümserdi,
Öperdi
Nefesi karanfil kokuyordu
Ona aşık olmuştum,
Çocuk saflığıyla!
Bazan elimden tutar,
Gezmelere götürürdü
Konuşurdu yürürken
Simit alırdı,
Beraber yerdik
Uzaklara dağlara bakardı
``O dağlarda bir ışık görürsen,
Sessini işitmeye çalış, , derdi
Ben dağlar uzak,
sesini işitemem ki derdim
O ``Sen işitirsin kulak ver, , derdi
Bir gün,
Yine gitmişti
Uzaklara gitmişti
Onu sevmiştim
Onu arıyordum
Onu görmek istiyordum
Okul önlüğümü,
O dikmişti
Onun parmak izlerini taşıyordu
Kendi kendime,
Çocukça,
Okul önlüğümün
Rengini değiştirmeye gitti,
Ve gelecek derdim
Bir gün çıka geldi,
Bir sonbahar günü
Sararmış yapraklar,
Dallarında kıpırdamıyordu
Kuşlar boğulmuştu
Gökyüzü,
Maviliğini yitirmişti
Güneş,
Her zaman ki gibi,
Isıtmıyordu
Adeta üşütüyordu
Buz kesilmiş,
Kara haykırışlarla
Eller üstünde,
Bütünleşmiş
Hüzün çemberinde,
Cansız bedeni geldi
Kahpe, kör,
Acımasız,
Namert
Kurşunlara hedef olmuştun
Seni yok ettiğini sandı
Kahpeler,
Yanıldılar
Sen yaşıyorsun
Hep o çocuk
Mahsun bakışlarımızda...
Yusuf Değirmenci
Yusuf Değirmenci şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.