Rumeysa
birlikte öpmeliyiz alnında utancımızı
beni yüreğinle yoğurmalısın.
rumeysa. uzanan bu eli geri çevirme
tükensin firkat dolu sokaklar
gayri göçetmek zamanı geldi bu halden.
sen mûşfiksin rumeysa
sen edeblisin
yüzüne ustaca dokunmuş haya atlası.
bu nasıl duygudur ki
bir nakışın yüreğimi eritmeye yeter.
bir ben miyim seni gördükçe
gözlerine utançlar hücum eden
söyle. söyle rumeysa bir ben miyim.
ergenliğim kirletildi bilmelisin
ve acılara terkedildim acımasız
ezildim. her yanım bir bir yağmalandı
çorak yerlerimde çiçek yetiştirmeye kalkıştım
yeryüzünün tüm ayrılıkları bedenimde toplandı
gel bu kördüğümü sen çöz rumeysa.
sabrı bekliyorum secdelerde rumeysa
kitab`ı terketmek olmuyor
havf ve reca arası gelgitlerinde
hayr nedir bunu öğreniyorum usul usul
gülyüzlü rumeysa
hercai tavırlarım seni yanıltmasın.
kıvranıyorken durmak bilmeyen acılarımla birlik
istersen şu dağları deleyim ferhatça
dilersen aşıvereyim çölleri
ama rumeysa
artık gel
gel ve toprakta yeşeren bir gül ol.
Ahmet Veske
Ahmet Veske şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.