Şairler | Şiirler

Kırık Işıklar

I

karanlıktı yağmur
belli ki ötelerde gece
bir gül yaprağının keskinliğinde
üşüyordum
göğsümde donmuş güvercinler
ne kadar yürüsem de
şehir
ardımda bir kızıl tufan

sol yanımda uçurumsu kadehler
rüyalarımdan kopan hayaller
ve kanımda bir sarplık

II

gün yarılıp suvariler
ufku nefesleriyle kızdırdığında
bir şarkı
ızdırapla kalkarız yataklarımızdan
günah kırmızısı gözlerimizle
kentlerde kimliksiz yaşarız

sürgünlere kiralık çehreler taşıyan yolcu
hatırla ki bir zamanlar verdiğin söz
sadrında bir bombadır

yüzüme batan bu papatyalar
(mükeddir)
-on beşli yorgun cesetler-
kimin için

karşımda külden bir adam
muhtemelen satmıştır ruhunu
-ben çiçek sever miyim-
başka sürgünlere git yolcu

III

içimde hep bir canavar
karanlık bir parça gövdemden
dişlerinde
beni bekler
yutmak ister

benim odamdan neş'e kovulmuş
hüznün dallarından güneşler çekilmiştir
karanlık odamda mahpus hayatım
uykularımda
sarp diyarlara her gün bir sefer vardır

rüyalar görürüm mülevves
aynalar tiksinir benden
hep karşıma
çalıntı suretler çıkarır
bu sensin diye

rüyalar görürüm
geçilmez
yollar ben yürüyünce kaybolur
pencereler açılmaz

rüyalar görürüm
metruk kadehlerde
bana cehennem sunulur
uçurumlar bir şeyler toplar bedenimden

rüyalarımda çağrılırım
her çağrıda
korkunun perdelerinden kabaran bir ürperti
beni kilitleyen bir söz belirir

Halil İbrahim Karakaya

 

Halil İbrahim Karakaya şiirleri

 

Populer Şairler