Yıklıdım Ben
Alacakaranlıkta oldu terkedişin
darağacında asıldı yalnızlığım
yakıpyıktın umutlarımı
istediğin oldu sevdiğim ;
sensiz kaldım.
Çoktan unuttun belkide beni,
çoktan bu aşk küllendi.
Gözyaşlarımla avutuyorum
ve avunuyorum gölgeli resimlerinle...
gençliğim zahir oldu ;
sensiz kaldım işte.
Belkide alıştım sensizliğin kahrını çekmeye
dönme sevgilim istersen !
artık avuçlarım da ıstırap
yüreğimde kahır,
yaralı duygularım işte ;
bu yürek ölene dek sensiz kalır.
Anıları hasret diye içerim,
dünümü özlerim;
beklentim yokken yarınden
sensiz kaldım sevgili
sen kazandın
yıklıdım ben.
07.02.2000
Mustafa Çelebi Çetinkaya
Mustafa Çelebi Çetinkaya şiirleri