SEVGİLİYE
Sonu gelmeyen bir sevda,
Hilesiz ve çıkarsız.
Çoğu zaman gözlerin konuştuğu,
Selamsız ve sabahsız.
Böyle bir sevda bu,
Söylenen her güzel sözün,
Açan her güzel gülün,
Sevgiliye ısmarlanışı var bu sevda da,
Dokunmak ve dokunulmak yok.
El ele tutuşup, koşmak da,
Sadece iki büklüm olup beklemek var,
Saat başı kalkan otobüs duraklarında.
Mutlu olmak da yok, gülmek de,
Her saniye, ?seni seviyorum? demek de,
Sadece göz yaşları dökmek var.
Soğuk ve ıssız bir gece de.
Gelen her mektuba ümit sığdırmak yok,
En parlak yıldızları toplamak.
Artık mecburi, yüreğine düşen ateşle,
Sabah akşam yanmak.
Özel günleri hatırlamak da yok.
Ve de güzel hediyelerle hatırlatmak.
Sadece boynunu bükmek var,
Günlerce çalmayan telefona bakarak.
Böyle bir sevdayı yaşamak var,
Her gün aynalar da kendine çatmak,
Zor gelmeden yüreğine,
Dem vurmadan sevgiye,
Sadece şiirler yazmak var,
Sesini duyuramadığın sevgiliye?
Koklamak yok çiçekleri,
Ne de yüreğine koymak yeni sevdayı,
Her gün biraz daha verirken gençliğinden,
Bir tek öğrenmek var yalnız yaşamayı.
Güneşin ışıklarını sokmayacaksın odana,
Hiçbir dudak dokunmayacak yanağına,
Zor da olsa sabretmeyi öğreteceksin,
Bitmeyen ve tükenmeyen acılarına.
Yaz geldiğinde yaşadığın şehre,
Sen hala kışı yaşayacaksın içinde,
Ansızın bir fırtına kopacak,
Kırılmayan çiçek kalmayacak bahçen de,
Oturmuş, çayını yudumlarken,
Bir fincan çay fazladan olacak masada,
Şekeri atılmış ve karıştırılmış,
Gözlerin kaybolurken baktığın kapıda,
Anlamaya başlayacaksın, her şey yalanmış.
Bazen bir başkasıyla göreceksin,
O an da feryatlar koparken içinde,
Sen susup ve çekip gideceksin.
Ama hiçbir zaman,
Nereye gittiğini bilmeyeceksin.
Böyle bir sevdayı yaşamak var,
Her gün aynalar da kendine çatmak,
Zor gelmeden yüreğine,
Dem vurmadan sevgiye,
Sadece şiirler yazmak var,
Sesini duyuramadığın sevgiliye?
Kafanda tasarladığın geleceğin,
Onsuz kuramadığın tüm hayalin,
Hiçbir önemi kalmayacak yaşamında,
Kendine sorduğun yüzlerce sorudan,
Beyninde bir iz kalacak, ölüm tadında.
Bir zaman ayıramayacaksın kendine,
Bir sürpriz yapmak için sevdiğine,
Sonra bir sızı inecek,
Hasretten titreyen yorgun bedenine.
Kurtuldum diyeceksin ama kurtulamayacaksın.
Takılmış yüreğin bu sevdanın pençesine.
Artık yaşamak için bir çaban olmayacak,
Ne de olsa gidenin yeri dolmayacak.
Pes diyeceksin kendine, benden pes,
Böyle bir sevdayı yaşamak var,
Her gün aynalar da kendine çatmak,
Zor gelmeden yüreğine,
Dem vurmadan sevgiye,
Sadece şiirler yazmak var,
Sesini duyuramadığın sevgiliye?
Yıllardır unutamadığın sevgiliye?
Ahmet Ata
Ahmet Ata şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.