Manolya
gözlerin akşamdan kalma
kimbilir hangi masada unutulmuş
yorgun devrilmiş kadehler örtülerin üzerinde
tütün kokuyor saçların hâlâ
bizim meyhaneye de uğrasaydın
Cemal vardı Edip vardı
şiirler okuduk mumlar yaktık
uğrasaydın ya
nasılsa birbirimizden gizlenerek ağlardık
gelseydin keşke
masamızda bir demet çiçek
bir şarkı çalıyordu
-ah manolya manolya-
sana gülümseyip kendime susuyordum
iri memeli bir kadın
boyalı baştan aşağıya
koynundan çıkarıp hüzünlü bir adam bırakıyor masanın üstüne
sevgilisiymiş
içerdeymiş
gelseydin
bir fotoğraf bir şiir bir de ellerim vardı
bir çiçeği ben öldürdüm
öteki kendini
iri memeli bir kadın
-ah manolya manolya-
bir kadeh rakıya üç gülümseme verdi
bir sarhoşluk aradı
bir unutkanlık
-ah manolya manolya-
bak İlhan da masamızda
şaraptan şiir çıkarıyor
tükettiğimiz onun sözü
yanaklarımızdan düşüp masaya damlayan
parmak izlerimden korkuyorum
-ah manolya manolya-
peşimize düşen olmasa
her şey bittiği anda başlıyor
bir kişilik yokluk çok değildir dünyaya
sen gelmedin gecenin de haberi yok
sesin de var parmak izlerin de var yaşamımda
en çok öptüğün yere yağıyor yağmur
-ah manolya manolya-
gece bitti işte
çıkıp dünyaya basarak yürüdüm! ..
Ayten Çolakoğlu
Ayten Çolakoğlu şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.