Her Şeyim Oldun (aşkta)

Bugün pazar, benim gönlü sanki hazar
Şair oturmuş sahilde senin şiirini yazar
O yazdıkça yüreğindeki hasreti de azar
O bu nedenle, çoğu zaman dertli yazar

Ah sözlerin kor gibi içime düşüp yaktı
Benim yanışım Mecnun'unkinden farklı
Yanış nedenimi gizledim yüreğimde saklı
Benim yarim Leyla ile Şirinden daha tatlı

Aşk hayatımda bir tek idealim, emelim vardı
O da Leyla`ma ulaşıp, aşkımı duyurabilmekti
Onu yapabildim, ölsem de gam yemem artık
Ben Leyla`dan başka bir şey düşünmem artık

Daha düne kadar hülya ve rüyalarımdaydın
Bugünse, artık idealim ve tek gayem oldun
Sevgi ve muhabbetinle kalbime konuk oldun
Sen benim, Ay'ım, Güneş'im, yıldızım, oldun

Leyla, tutan ellerim, yürüyen ayağım oldun
Gören gözlerim ve duyan kulaklarım oldun
Duygum, düşüncem, idealim, aşkım, oldun
Oldun/oldun, aşkta benim her şeyim oldun

Sıçrattığın kıvılcımla tüm benliğimi alev topu yaptın
Daha elin/elime, gözün/gözüme, değmeden yaktın
Daha kolun/koluma, dizin/dizime, değmeden yaktın
Tenin/tenime, dudağın/dudağıma, değmeden yaktın

İçimdeki yangını söndürmek için, itfaiyecim olmadın
Gece-gündüz, imdat çığlıklarıma da kulağına kapadın
Aşkınla yanan sineme su yerine sanki benzin döktün
Aşkınla yanan yüreğime sanki yanardağa döndürttün

Bende benlik diye bir şey bırakmayıp alıp götürdün
Şimdi sanki ben ben değilim de senin kölen gibiyim
Seninle atıyor yüreğim, seninle bakıyor ela gözlerim
Sanki sen olmazsan, duracakmış gibi oluyor kalbim

Bak dilim sen, fikrim sen, zikrim sen, her şeyim sensin
Hülyalarımda, rüyalarımda yalnız bırakmayan da sensin
Hülyalarım ve rüyalarımda da kucağıma aldığım sensin
Aşkta benim, Leyla`m, Şirinim, Aslım, her şeyim sensin

B. TUNCA/15.07.2001-11.35