Kül Rengi Ayrılıklar
ışık döşemişler yollara
gidişlerin
karanlıkta kalmasın diye
bitirir kendini
yolların
bu dur-kalk şarkısı
bir de beni
elimde / sesi kalır yüreğinin
sen gidersin
dokunur o saat yalnız olmak
bir tren geçer
terli yorgun
yırtıp atamadığım akşamlar
hep eylül bakar gözlerin
ezbere bildiğin bir susuş olurum
ki gül kokar İstanbul
gülleri hiç sevemedim
eylül`ü de / ve meydanlarını ışıklarla avuturken
elleri karanlık açan çocuklarıyla
bu şehri de sevemedim
ille de sen dedim
mevsimsiz anlayabilmek için
ve ben
ağlamayı öğrendim yıllar sonra
kül rengi ayrılıklarla..
Arzu Söylemez
Arzu Söylemez şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.