Eylül Yalnızı

Yorgun bakışları takılır kalır uzaklara,
Bir veda yolculuğunun sızısı vurur yüreğinde.
Bu yağmurlu eylül hazırdır tüm yasaklara,
Sevdası dökülür ayrılığın, gözlerinde.

Bütün geçmişi hatıralarında saklı,
Yalnızlığı unutulmuş şarkıları hatırlatır.
Kara bulutlarla kaplı gözleri ağlamaklı,
Dudakları melankolik bir şarkı mırıldanır.

Gökyüzünde bir bulutu sevdi, şimdi yok,
Yağmurlarla yeryüzüne inmiş besbelli.
Şimdi ağaçlar gibi yalnız başladığı yolculuk,
Bir kibrit çakımı kadar tehlikeli.

Camlarda buğu, yalnızlıklarda soğukluk,
Eylül akşamları hüzün verir sonbaharda.
Unutulanlar ölür, biter artık çocukluk,
Belki de mutluluk başlar ayrılıklarda...