Elifcem
Gün o gündü Elifcem,
Tutkulu bir aşkın ilk günüydü.
Sonrasında ateş gibi saracak olan tüm benliğimi,
Ve bağlanmışlık alacakken düşüncelerimden.
Gün, o gündü Elifcem,
Sesin yakıyordu içimi tarifsiz.
Bir şarkının, engüzel mısralarında duyulan,
Sihirli bir söz, her yanım teslimlerde, TESLİM OLMUŞTUM.
Gün, o gündü be Elifcem,
Seni görmüşüm Elifcem, ah bilsen, vurulmuşum ben sana.
Ve geçen her gün saplanmışım, kaptırdım bir rüzgara,
Gün o gündü be Elifcem, gün aşk günüydü.
Gün, o gündü Elifcem;
Umutsuzlukların kol gezdiği gündü,
Adı: `Umutsuzluktu` o günün,
Rengi kara, kapkara bir gündü.
Gün, o gündü Elifcem,
Ayrılıktan acıydı gerçekler,
Bir yanda ölüm: Ayrılıktı adı,
Bir yanda sen; Gerçekler ölümden öte.
Gün o gündü be Elifcem,
Unutulmayan ve asla unutulmayacak gündü o.
Ayrılık dizeleriydi yazdığım, ben mi yazmıştım, yazmışım işte.
Başı boş ve umutsuz, yitik bir hayat: İşte hayatım.
GÜN BU GÜN BE ELİFCEM,
Okuyor olduğunu bilmek bile güzel şiirlerimi.
Seni hissetmek bile güzel duygularımda, içimde, yüreğimde.
O geçti içimden, o vardı burada demek bile yeterdi.
GÜN BU GÜN BE ELİFCEM,
Sen varsın, olacaksın belki.
Seni hissedeceğim, sesini duyacağım hayal meyal,
AMA SANA NE VEREBİLİRİM DERSEN :?????
Bülent Şen
Bülent Şen şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.