İçimdeki Ukte

Ben, Antep fıstığını soyamadım
Bir gül gördüm, koklayamadım
O gülün, adını dahi soramadım
İçimde bir uktedir unutamadım

Elime verilen, telli sazı çalamadım
Bir Leylâ sevdim, isteyip alamadım
Şu dünyada o güzele eş olamadım
Dünyada, onun gibisini bulamadım

Bir aşk şiiri yazdım, ismini koyamadım
Bir yeşil gözlü gördüm adını soramadım
O yeşil gözlerine, bakmaya doyamadım
Ben şu dünyada gençliğime doyamadım

Muz yerine, elime nar verildi soyamadım
O Leyla'nın memleketini dahi soramadım
Onu sevdim, fakat koynuma koyamadım
Ben, şu dünyada gençliğime doyamadım

Hurma yerine, erik verdiler, yiyemedim
Bir güzel gördüm, isimin ne diyemedim
Üzüm yerine koruk verdiler, yiyemedim
O güzele benim olur musun diyemedim

Elime, acı bir soğan verdiler soyamadım
Ben şu dünyada gençliğime doyamadım
Bir yeşil gözlü kız sevdim, ama alamadım
Aklıma geldikçe, ah çekmeden edemedim

Bir yabangülü verdiler, onu da doyamadım
Ömür boyu kokladım ama yine doyamadım
Ondan başka, kimseye kalbime koyamadım
Yine de şu dünyada gençliğime doyamadım

Şair Bayram der ki; yabangülleri doyulamaz
Yabangülleri çabuk solarlar, ayrı koyulamaz
Her kulun içinde vardır bir ukte unutulamaz
Şu Dünya da baki olmadığından doyulamaz

B. TUNCA/05.10.2000-17.44