Şairler | Şiirler

Hayatımın Şiiri

Annemin gözyaşlarıyla paklanmışım
Babamın nasırlı elleriyle okşanmışım
Ninemin masallarıyla büyütülmüşüm
Hayatın çarklarıyla da öğütülmüşüm

Küçük yaşta kaldım öksüz ve yetim
Okumaktı tek düşüncem ve niyetim
Okutmasalardı ya nice olurdu halim
Belki de olurdum o zaman bir zalim

Beni, çok ufak yaşta yuvaya koydular
Dostlarımdan çok eller halimi sordular
Düşmanımdan çok dostlarım yordular
Kötülüklerden hep melekler korudular

Önce okumaz deyip, terziye verdiler
Israrıma dayanamayıp okula verdiler
Sorulduğumda hep iyi birisidir derdiler
Yalnız yetimim diye çoğu kere yerdiler

İlkin, Kula Orta köy İlk Okulunu bitirdim
Ortasında Atatürk Orta Okulunu bitirdim
Sonunda Manisa Ticaret Lisesini bitirdim
İşte okullu yıllarımı böylece tamamladım

Atmışbirebir tertip İzmir'de oldum asker
Tertiplerim de benim gibi acemi birer er
Komutanlarımız da her gün yat kalk der
Dört ay hep yat kalk yaptık olduk heder

Dört ay sonra dediler bu kadarlık yeter
Yurdun dört bir yanına dağıtım yaptılar
Bayram'ı Erzincan Top.Tuğayına attılar
Sol koluna rütbesi takıp, çavuş yaptılar

Topçu Tugayında yaptım eğitim çavuşu
Görseydiniz acırdınız, kaldığımız kovuşu
Geçmişte atlar kalmış gerisini sen düşün
Bir kışın sofunu, bir yazın sıcağını düşün

Ekser gibi ben de her gün şafak sayarım
Haftada bir gün, soğan/patates soyarım
Bozuldu burada benim sağlığım sıhhatim
Ben, baba ocağına, ana kucağına ararım

Şafakla birlikte, Manisa'dan aldım davet
Davete hiç soluk almadan yaptım icabet
Manisa Kurşunlu Han'da oldum yönetici
Başımda vardı, ? i.i? isminde bir denetici

Burada geçti, ömrümdeki en iyi yıllarım
Kayda geçirildi, buradaki bütün sırlarım
Satın alayım desem bedelini ödeyemem
öykülerimi unutayım desem, unutamam

Hizmet diyerek, Eskişehir`e gönderdiler
Altı yıl burada evirip çevirip dönderdiler
İtibarlı ve verimli geçti, buradaki yıllarım
Yine hepsi tarihe geçti, buradaki sırlarım

Şartlanmıştım otuzuna dek evlenmemeyi
Evlenemem diye, içime düşmüştü bir sızı
Tam otuzunda çıka geldi bir Muhacir Kızı
Eğer vermeselerdi dinmezdi içimdeki sızı

Ufacık tefecikken, oldum sürülere çoban
Kozan Yörüklerindendir asıl benim obam
Ah ölmeselerdi çok erken annem babam
Hiç olur muydu, yufka kaban/delik taban

Oyun çağımdayken, oldum sürülere çoban
İyi niyetimin ödülü, kaç kez oldum kurban
Tırmanıp çıktım zirveye, vurdular tekmeyi
Kalkamayıp muhtaç kaldım soğan ekmeyi

1990 da İstanbul............dan, geldi davet
Ben de çarçabuk yaptım, bu davete icabet
Altı sene gece gündüz verdim burda emek
Emeğim karşılığında sonunda aldım sömek

Yeni yapılaşma diyerek, Antalya'ya sürdüler
Buradan vazgeçip, Adana'da süründürdüler
Üç bucuk yıl geçti Adana'da stresli bir hayat
Burada geçen yıllarım bence oldu çok bayat

Yirmi iki yıllık çalışmalarıma hiç bakmadan
Gösterdiğim referanslarıma, hiç takmadan
Gözlerimin hicranlı yaşlarını bile aldırmadan
Hiçbir resmi muameleye bile tabi tutmadan

Bir hain/cani gibi koydular kapının önüne
Hiç de sormadılar, Allah`ın o ademoğluna
Sana ne kötülük yaptı, bu gariban Bayram
Hangi vicdana sığardı ki böyle harcanmam

Üç buçuk ayda zor anlattım mağduriyetimi
Kalem ile kelam yetmedi halimi anlatmamı
Üç buçuk ay sonra anlaşıldı, masumiyetim
Geri alınmamla, az giderildi mağduriyetim

1999 da kırık bir kalple döndüm İstanbul'a
Ah ne haksızlıklar gördüm, ben şu hayatta
Geçmişte bana yapılanları, tarihe gömdüm
Düşmandan çok dosttan vefasızlık gördüm

Şu hayatta, bir stepne misali kullanıldım
İhtiyaç olduğunda adam yerine kondum
İhtiyaç olmadığında da kapı eşiğine kondum
Şu hayatta, hep iyi niyetimin kurbanı oldum

Bilirsiniz, tarlaya sürmek için lazımdır saban
Şu hayatta yürümek için lazım sağlam taban
Yoksa sağlam taban, halin benim gibi yaman
O zaman var ya, el de yaman, bey de yaman

Şu Dünya tarlasına sürmek için, lazım pulluk
Hizmette kalmak için de, lazım Allah`a kulluk
Yoksa para pul, olursun başkalarına köle kul
Belki burada kalırsın, bekar dul, çekersin zul

................ diyerek, oradan oraya gezdiler
Dünün vefalılarını, mirasyedilere ezdirdiler
Şu dünyada da can-ı canandan bezdirdiler
Ancak iş işten geçince, gerçeği sezdirdiler

Ah Şu hayatta güvenip ümit bağladıklarım
Gece/gündüz Rabbim'den dua dilendiklerim
Uğurlarında, canımı cananımı vereceklerim
Meğer, hep hayalmiş tüm bu beklentilerim

Vaatleri masum bir çocuk edasıyla kandım
Bu hayat da hep öyle devam eder sandım
Sırtımı dayadıklarım sahip çıkarlar sandım
Dünyam başıma yıkıldı, akkorlarla yandım

Kalmadı, şu dünyada takadım/dermanım
Kalmadı artık, ne arayıp, ne de soranım
Tek sadık dostum ve rehberim, Kur'ân-ım
Ahrette hesap sormaktır bir tek fermanım

Kalmadı, ümit bağlıyacağım başka kimse
Kalmadı, arkamda ağlayacak hiçbir kimse
Yok başka arkasından ağlayacağım kimse
Bir Allah ?ım var, bir de O sevdiğim kimse

Eğer varsa arkamda olan çıksın ortaya kimse
Hayatımı, her şeyimi vereyim, o insan kimse
Feryad-ü figanlarımı, kulak vermedi ki kimse
Hizmette hainlik yaptığımı söyleyemez kimse

B. TUNCA/20.10.2000
NOT:
Şimdilik fani dünya dönüp duruyor böyle.
Şair de çile çekmeye devam ediyor böyle.
B. TUNCA/22.02.2003-02.22

Bayram Tunca

 

Bayram Tunca şiirleri

 

Populer Şairler