Hasretinden Neler Yaptım

Hasretinden çöllerde gezdim
Sevdiğini gözlerinden sezdim
Güller arasından seni derdim
Gel, yolunu gönlümü serdim

Hasretinden inim inim inledim
Yaralı kalbimin sesini dinledim
Aşkıma cevap vermedin benim
Ama, yine kalbimden silmedim

Hasretinden yetim gibi ağladım
Yaptıklarını kaderime bağladım
Kader ipini, boynuma bağladım
Sensiz geçen yılları sayamadım

Daha ilk gördüğümde vuruldum
Yolunu arşınlamaktan yoruldum
Evvel boz bulanık akan suydum
Bugün gel gör ki nasıl duruldum

Güller arasında tek seni sevdim
Gözümde de sanki bir melektin
Nasılda her şeyinle içime girdin
Aşkta yalnız sana boyun eğdim

Hasretinden çöllerde geziyorum
Enaniyetimi aşkın için eziyorum
Bakışından bir şeyler seziyorum
Gel artık, bak yalnız geziyorum

Hasretinle Ferhat gibi yaşıyorum
Hem de yaşanmazları, yaşıyorum
Dikiş tutmayan yaramı kaşıyorum
Gel artık aşkını çok zor taşıyorum

Hasretinle hep yollarını gözledim
Kalbimi aşkın akkoruyla közledim
Gece gündüz hep seni söylendim
Ah bir bilsen seni ne çok özledim

Hasretinden Mecnun misali dolaştım
Şu yaralı kalbimi, bir tek sana açtım
Güzellerden de hep senin için kaçtım
Gel nazlım gel ne yapacağımı şaştım

B. TUNCA/12.07.2000