Sanma

Dün yine seni andım.
Başka işim yokmuş gibi.
Oysa izimi kaybettireli çok olmuş.

Aynalara gülüyorum şimdi,
Dargınlığım geçti.
Ama nedense yüzüm;biraz daha kırışmış.
Anlaşılan çok olmuş.

Gözlerimin o neşeli hali donuklaşmış.
Saçlarım aynı değil ama rengi yine sarı.
Kalbim yıpranmış,
Anlaşılan yaşlandım.

Sanma yalnızım.
Yalnızlığımla sırdaşım;
Şimdi nispet yaparcasına
Kahkahalarımlayım.
Şimdi yaşıyorum şimdi.

Eskiden gözüm görmez gönlüm çekmezdi
Senden başkasını
Sanma hala seni yaşıyorum anılarımla
Öyle mutluyum öyle mutluyum ki!
Yüzüm bir başka gülüyor.
Kalbim sanma kırgın
Sanma sakın sanma.

Şimdi öyle geniş bir dünyam var ki
O dar seninle kurulandan eser kalmamış.
Düşüncelerim değişmiş
Her şeyim sen değil hayat,başkaları olmuş.
Sende gül kara gözlüm sende gül.

Sanma bekleyeceğimi sanma
Kabrimi göremezsin.
Şimdi yaşıyorum şimdi.
Yaşlanmadım ben yaşlanmadım.

Seni öldürünce içimde
Kırışıklığıma rağmen,
Ak saçıma rağmen;
Caka satıyorum.
Sanma yıkıldığımı sanma,
Yalnızlığım sırdaşım sanma.

Hayatımı yaşıyorum,
Mutluluğu tadıyorum.
Ben ÖZGÜRLÜĞÜ pençelerimle
Acımasızca kazıyorum.

16.02.1999 Ankara