Sessiz Şiir

Anılardan dökülen,
sessiz yaprakların üstüne
seni yazıyorum,sessizce.
Ve onlar
düşmeye devam ediyor,
sessizce.
Gökyüzü,yırtılırcasına sessiz,
ben,sensiz.
Görüntün,
ipek bir mendilin üzerine,
işleniyor sessizce,
ve bana bakıyorsun,işlendikçe.
Ben susuyorum,
sessizlik olmak için,
acımamak için,
ağlayan gözlerini görmemek için,
sessizce...

Cengiz Çatalkaya