Yoksul Çocuk

Köşede ağlıyor yoksul bir çocuk
Tren garında yarı çıplak
Raylarsa uzadıkça uzuyor
Neredeyse tan yeri ağaracak
Soğuktan üşümüş elleri
Koynuna sokmuş yok ki cepleri
Ne bir soranı var nede gidecek bir yeri
Köşede yoksul bir çocuk ağlıyor

Burhan Kamalı