Sevgili
Günler var ki yalnız kimsesiz
Günler ki memleket sessiz
Herkes göçte de bir biz mi habersiz
Güneş bile çıkmaz oldu belli ki mecalsiz
Hani bizdik kutlu bir çağrı diye atına atlayan
Hani bizdik arkada ana baba kardeş ağlayan
Yalnız mı kaldık nerede bizim komutan
Belli ki komutan da bilir kimse yok sallayan
Bir köpek var masamın üstünde oturan
Adı `Serseri` aynı benim gibi havlayan
Başı derde girince yalnız kaldığını sanan
Bilmez ki Allah var her an onu kollayan
Bir sen misin be yalnız dünyada Serseri
Hayatını kararttın gözlerin perdeli
Olamadın ki Allah`a aşık kul bir deli
Bilmez misin seni de gözler Sevgili...
Ağlasan ne yazar gözlerin iki çeşme
Birşey yapmasan da olur otur yerinde
Sevildiğini sanırsın bir yarenin dizinde
Halbuki ne sevgi var ne aşk dilinde...
Dalyan gibi bir çocuktu,delikanlıydı bizim Yılmaz
Sen bakma ağlardı ama yamandı kolay solmaz
Ama cok değişti artık Allah için ağlamaz
Neden değişti birden bire sen ki anlayamaz
Çiçekler vardı gizli bahçesinde açan
Güller vardi kıpkırmızı bu bahçede salınan
Çiçekler ki ancak ağlayarak sulanan
Gizli bahçesi kalbiydi herkesten saklanan
Altay Dikec
Altay Dikec şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.