Pencereden Dışarı
Bugün pencereden dışarı bakmadım.
Sandım ki umut yok.
Sandım ki, daha uyanmamışım.
Oysa herkes didinmekteydi.
Sanki gece çok şey almıştı benden.
Gecede ne bırakabilirdim ki?
Çünkü karanlığı hiç sevmem.
Bana sürekli ölümü hatırlatır.
Bir adam vardı karşıda.
Elinde sigara ve kuşaklar,
belinde poşetler...
İnadına yaşayan biriydi sanırım.
Ben pencereden bakarken
Hiç rahatsız olmadı
Ve herşeyden habersiz
Devam o tatlı yaşamına.
Ben hala penceredeydim.
Dağlankiz
Dağlankiz şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.